"Benim zamanımda kol saati çok önemliydi; öyle herkesin olmazdı. Arkadaşlarımdan birisine babası kol saati almış. Tam hayalimdeki gibi. Koluna takmış okula geldi. Hepimiz çok beğendik. Çocukluk işte, benim asla böyle bir saatim olmayacaktı. Bu saat benim olmalıydı. Karar verdim. Saati çaldım ve cebime koydum. Arkadaşım saatin çalındığını anladı ama kimin çaldığını anlayamadı.
Durumu öğretmenimize anlattı.
Öğretmenimiz;
"Saati kim aldıysa sahibine
versin" dedi.
Pişman olmuştum ama utancımdan ben aldım
diyemedim. Bu sefer öğretmen farklı yöntem denedi. Hepimizi tahtaya dizdi ve
gözlerimizi kapattırdı. Bu benim hayatımın en utanç verici sahnesiydi.
Ceplerimizi teker teker arayarak saati
buldu ve sahibine verdi.
Hepimiz gözlerimizi açtık, öğretmen bana
hiç bakmadan derse devam etti. Yıllar geçti, öğretmen oldum ve öğretmenim ile
karşılaştım. Kendisine o günü hatırlattım ve sordum "Hocam" dedim
"Ben o gün saati çaldığım halde tek bir kelime etmediniz, yüzüme
bakmadınız, beni incitmediniz.
Neden böyle yaptınız?" diye sordum.
Hayatımda unutamayacağım şu cevabı
verdi, dedi ki;
"Siz gözlerinizi kapattığınızda ben
de gözlerimi kapattım."
MARİFET KUSUR ARAYANLARDAN DEĞİL,
ÖRTENLERDEN OLMAKTADIR!
-Alıntı-
.gif)
Hiç yorum yok:
Yorum Kuralları
Yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret, küfür, aşağılayıcı, küçük düşürücü, pornografik,
ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici,
yorumların her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluğu yorumcuya aittir.
İsimsiz yazılan yorumlar bir saat içinde sistem tarafından otomatik olarak silinir.