KOCA CEVİZİN ÖYKÜSÜ

Öyküsünü anlatacağım ceviz ağacı köyümüzün en büyük ağacıydı. Yaşını tahmin etmek biraz güç. Tahminen üç yüz – dört yüz seneden fazladır. Köyün Odayeri mevkisinde, Hacıağaların bağının başucunda, arığın altında, şu anda Hacı Ahmet Demirel'e ait bahçenin içindeydi. Çok büyük tarihi bir ağaçtı. Gövdesinin uzunluğu tahminen dört-beş metre, gövde kalınlığı beş-altı metre olan devasa bir ağaçtı. Hacıağalar sülalesinin tamamı bu ağacın varisleriydi. Cevizin çırpılma işini köyde sadece Ömer Horoz (Horaz Omarı) yaparmış. Onun anlattığına göre cevizin çırpılması bir gün sürermiş, sırığı vurduğunda bir şarıltı meydana gelir, gökten ceviz yağarmış. Varislerin hepsi gelir, toplar, payına düşeni alırmış.

1960’lı yıllarda Ermenekli ceviz kütüğü alan tüccar köye gelip araştırmaya başladı. Elindeki uzun ağaç burgusu ile bağ ve bahçeleri dolaşıp işine yarayan ağaçların gövdesine sahibinden habersiz, ağacın özüne kadar ulaşan delikler açıp, kovan olup olmadığına bakıyordu. Özü zedelenen ağaçlar, verimden düşüyor, yaz ortasında yaprağı sararıp dökülüyor, ucundan kurumaya başlıyordu. Tüccar ağacın sahibine gelip ''bak senin ağaç kurumaya başlamış, biz alalım hiç değilse kütüğünü değerlendirelim'' deyip ağacı ucuza mal ediyordu. Elde ettiği odunun gelirinden ağacın esas değerli olan kütüğünü bedavaya getiriyordu. Topladığı kütükleri Mersin limanından yurt dışına ihraç edip büyük kazançlar elde ediyordu. Bir rivayete göre yaşlı ceviz ağaçları zemherinin soğuğunda önünden geçen canlıların görüntüsünü gövdesinin içine resmedermiş. Böylece bu resimler mobilyaların ceviz kaplamalarında ortaya çıkar kullanıldığı mobilyaya antik bir değer kazandırırmış.

Ermenekli tüccar senelerce Hacıağaların bağındaki ağacı ele geçirmek için uğraştı. Çok varisi olduğu için hepsini bir araya getirip pazarlık ortamı bulamıyordu. Günlerden bir gün ağacın satılmasına karar verildi. Tüccar pazarlık için geldi, o günün parasıyla çok komik bir değer biçti. Karşısında başka bir tüccar olmadığından rekabet ortamı oluşmuyordu. Ağacın o fiyata satışından vazgeçildi. Daha sonra Mersin'den başka bir tüccar geldi, ağacı almaya talip oldu. Ermenekli tüccarın verdiği değerin üç misline ağaç satıldı ve parası alındı. İlkbaharda kesip götürmeden gece çok şiddetli bir patlama meydana geldi, köyde herkesi uykudan uyandırmıştı. Karanlıkta patlamanın olduğu yere doğru gittik, ceviz ağacına sabotaj yapmışlardı. Ağacın gövdesinin yerden bir metre yukarısına yirmi-yirmi beş santimetre derinliğinde, beş santimetre çapında, ağaç burgusu ile delmişler, dinamit sıkılayıp patlatmışlardı. Gövdesindeki delinen deliğin ağzında on beş-yirmi santimetre çapında bir hasar oluşmuştu. Daha sonra tüccar gelip ağacı gördü, ''bu şekilde de bana yarar, yalnız tekrar bir sabotaj olmaması için bana ağaç köyden çıkıncaya kadar ücreti karşılığında koruyuverin'' dedi. Bir ekip oluşturuldu, ben, rahmetli Kadir Demirel, Hacı Ahmet Demirel daha birkaç kişi, av tüfeklerini alıp geceleri nöbet tuttuk. Tüccar gerekli olan araç ve malzemesini getirdi, köyden işçiler buldu ağacı kestirdi. Gövdesini ve kereste olacak yerlerini alıp götürdü, odun olacak yerleri bıraktı, varisler arasında odunu paylaştırıldı.

Sabotaj olayının üzerine gidilmedi. Ermenekli tüccarın, elde edemeyince intikam için kundaklama işini yaptırdığı herkes tarafından biliniyordu. Artık dallarında teyinler(sincap) oynaşmıyor, kargalar uçuşmuyordu. Kim bilir onu oraya hangi teyin getirip gömmüştü. Rahmetli atalarımızın gölgesinde oturup tatlı sohbetler yaptıkları bir gerçek. Şimdi o civarda bu ağacın cevizinden teyinlerin taşıyıp yere gömdükleri fidanlar meydana gelmiş. İleride büyüyüp koca cevizin yerini alırlar mı bilinmez. 

Ahmet SÖZER

Kaynak: https://sites.google.com/site/dindebol2/asoz

Foto: Temsilidir.