GEYİCEĞİN SİTEMİ

 

İlk baltayı vururken geyicek ağacına

Bir geyicek düşmüştü baltacının başına

Yayıldı vücuduna ilk baltayla bir acı

Dile geldi o anda son geyicek ağacı

Ben size ne yaptım ki bana balta vurursun

Geçmişte o yaptığım her şeyi unutursun

Gün geldi şu dalıma salıncak kurdu oğlun

Gün oldu ter içinde gölgeme düştü yolun

Unutma bir zamanlar bağların kurumuştu

Benden yaptığın pekmez küpünü doldurmuştu

Sende vefa olsaydı bunları unutmazdın

Vicdanın dile gelir kökümü kurutmazdın

Kıtlık yılları vardı muhtaçtın bir ekmeğe

Hazırdın ekmek için her şeyini vermeye

Topladın meyvelerim çuvallarla götürdün

Dövüp kuruttun beni değirmende öğüttün

Karıştırdın bir avuç buğday unuyla beni

Besledim kızıl renkli döğmel(i)ekmekle seni

Unutma balta tutan ellerinde ben varım

Vefasızlığınadır bütün şu ahu zarım

Keser döner sap döner yine yoksul olursun

Allah korusun lakin ekmeğe kul olursun

İşte o gün gelince belki oğlun bilecek

Şu yaptıkların için çok beddua edecek

Bazı yerlerde bana geyik elması derler

Sorar mısın babana o geyikler nerdeler

Bin yıldır bu toprakta hüküm sürmüştü soyum

Köylünün baltasıyla bak işte geldi sonum

Muhtaçtın döğmel(i)ekmek ve kıymaca aşına

Kırk iki kıtlığında mendil oldum yaşına

Sana çok şey verdim ben fakat bunu bilmedin

Bir kör baltayla gelip gövdemi yere serdin

Uzaktan bakardım ben Del(i)oğlan’ın Taşı’na

Koca Dağ’dan bir rüzgâr vururdu şu başıma

Artık ne geyik kaldı ne de bir tek geyicek

Bu hüzünlü sonuma kim ağıt söyleyecek

Prof. Dr. Hacı KURT