Yıkıldı
haneler, hep viran oldu,
Yavrusun
yitirmiş, analar ağlar.
Göçükte insanlar,
yüzleri soldu,
Yavrusun
yitirmiş, analar ağlar.
Sabah çok
yakındı, dağlar titredi,
Fay hattı
kırıldı, toprak kükredi,
Depreme
yutkunan, tipler türedi,
Yavrusun
yitirmiş, analar ağlar.
Gecenin ayazı,
çöktü ovaya,
Girilir mi
dostlar, yıkık yuvaya,
Ölenlerin
hakkı, kaldı davaya
Yavrusun
yitirmiş, analar ağlar.
Göçük altı
dardır, bir zindan yeri,
Ecel
boğazlarda, alnında teri,
Tozlara
bölendi, kurudur deri,
Yavrusun yitirmiş, analar ağlar.
Özbekoğlu
ah’ın yerin bulacak,
Gün gelip senin
de vaktin dolacak,
Azrail gelip
de canın alacak,
Yavrusun
yitirmiş, analar ağlar.
14.02.2023
Durmuş Ali
Özbek
durmusaliozbek@hotmail.com
*
https://blog.edebiyatdefteri.com/dali1/siir/1474799-analar-aglar/
https://www.edebiyatdefteri.com/siir/1474799/analar-aglar.html
.gif)
Hiç yorum yok:
Yorum Kuralları
Yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret, küfür, aşağılayıcı, küçük düşürücü, pornografik,
ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici,
yorumların her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluğu yorumcuya aittir.
İsimsiz yazılan yorumlar bir saat içinde sistem tarafından otomatik olarak silinir.