YUNAN MİTOLOJİSİ VE ÇİĞDEMİN YARATILIŞI

 

Çiğdemler ilkbaharda açan ilk çiçeklerden biri olup, çiğdem adı Yunanca “krokos”, İbranice “karkom”, Aramice “kurkama” terimlerinden gelir ve sarı veya iplik anlamındadır. Bitkinin petallerinin çoğunlukla mavi veya hafif pembemsi olmasına rağmen, bu grubun en fazla bilinen türü safranın (Crocus sativus) ipliklere sahip olması nedeniyle bu ismin verilmiş olabileceği sanılmaktadır. Çiğem Akdeniz Bölgesi’ne özgü bir bitki olup, çok sayıda endemik türe sahiptir. Antik çağdan beri farklı amaçlarla kullanıldığı bilinmektedir.

Roma mitolojisine göre, Merkür (Merkür, önemli bir Roma tanrısıdır. O maddi kazanç, ticaret, belagat (ve dolayısıyla şiir), mesajlar / iletişim (kehanet dahil), gezginler, sınırlar, şans, hile ve hırsızların tanrısıydı, Ayrıca yer altında ruhlara rehberlik ediyordu), yanlışlıkla öldürdüğü Europa'nın (Yunan mitolojisinde Europa Yunan kökenli bir Fenike prensesi ve Girit Kralı Minos'un annesi olup, Zeus ile ilgili aşk hikayelerinin kahramanlarındandır) Oğlu Crocus’tan bu çiçeği yaratır.

Başka bir Yunan hikayesine göre ise Crocus isimli genç Smilax'a (Orman perisi) aşık olur, ancak aşkı karşılık görmez reddedilir Çaresiz zavallı genç Zeus’tan kendisine merhamet etmesini acımasını ister, bunun üzerine Tanrı Crocus isimli genci çiğdeme dönüştürür. Smilax çiğdemin ihtişamı karşısında bocalar ve ona aşık olur. Ancak bu defa çiğdem Smilax’ın aşkına karşı kararsızdır ve onu reddeder. Bunun üzerine Zeus duruma müdahale ederek Smilax’ıda porsuk ağacına dönüştürür.

Prof. Dr. Haydar ÖZTAŞ