ÜŞÜDÜM DEMEKTEN UTANIYORUM

Medya Ermenek (Taşeli Edebiyat Güncesi) Yazarlarından Surmuş Ali ÖZBEK'in "Üşüdüm Demekten Utanıyorum" adlı şiir Ermenekli hemşehrimiz Ziya Sazak tarafından ağıt olarak okundu.

ÜŞÜDÜM DEMEKTEN UTANIYORUM

*

Maraş, Antep, Urfa gece soğuktu,

Sarsıldı binalar sesler boğuktu,

Tek yaşam alanı son bir koğuktu[1],

Üşüdüm demekten, utanıyorum.

*

Kimisi ah çekti yere çakıldı.

Kimi anam dedi yana yıkıldı.

Nice canlar için ağıt yakıldı

Üşüdüm demekten, utanıyorum.

*

Beton tabutlarda, insanlar vardı,

Yıkıldı kolonlar altı çok dardı,

O ecel yüzlerce binayı sardı,

Üşüdüm demekten, utanıyorum.

*

Uyku küçük ölüm derlerdi bana,

Ölüme uyandı Maraş Adana,

İmdat ulaştı mı Adıyaman'a?

Üşüdüm demekten, utanıyorum.

*

Fay hattı doğudan batıya yatay,

Diyarbakır, Kilis, Malatya, Hatay,

Ekranlarda gördüm onlarca detay

Üşüdüm demekten, utanıyorum.

*

Nurhak da yıkıldı Osmaniye de,

Nice canlar gitti bir saniyede,

Deprem ne ise de tipi ziyade,

Üşüdüm demekten utanıyorum.

*

İskenderun yandı göz göre göre,

On ilde muhtaçtır şimdi her yöre,

El atıp kaldırmak bizde bir töre

Üşüdüm demekten, utanıyorum.

*

Yıkık İskenderun bizlere dargın,

Canlar en kazlarda, bir yanda yangın,

Gözlerde uyku yok bedenler yorgun,

Üşüdüm demekten, utanıyorum.

*

Ekrana kilitli onlara baktım,

Utanarak bir de sobayı yaktım,

Mevtalar sayıldı gözümden aktım

Üşüdüm demekten, utanıyorum.

*

Özbekoğlu küçük bir şeyler yazdın,

Ruhunda acıyla mezarlar kazdın,

Çürük binalara hem de çok kızdın,

Üşüdüm demekten, utanıyorum.

*

07.02.2023 Konya

Durmuş Ali ÖZBEK

*

[1] koğuk: ağacın koğuğu, yıkıntı koğuğu, kovuk, bucak