Sarı her yer sarı…
Uçsuz bucaksız sarı...
Torosların zirvesinde bir sarı yayla.
Yaşlıların artık yaylaya gidemediğinde
hasret çektiği topraklar buralar, gurbettekilerin fotoğraflarına bakıp, ahh
dedikleri...
Babam anlatır, Vaktiyle bir köylümüz
yaylada rahatsızlanmış, köylüler tahtadan bir sedye çakmışlar. Hastayı sedyeye
yatırıp köye doğru harekete geçmişler. Köye inilen sarp kayaların başına
gelindiğinde artık yaylanın görünmeyeceği noktada hasta,” durun!” demiş.
Yaylaya bakmış uçtan uca ve;
“Sarı yaylam bu yıl seni yaylayamadım, çok
balını kaymağını yedim.
Çok kekliğini avladım, hakkını helal et
bana.” demiş ve ağlamış. Köye indirilince de bir süre sonra vefat etmiş.
Tılsımlı bir sevgisi var bizim yaylanın. Gideni kendine bağlar da unutturmaz
sarı mavi rengini...
Dile kolay ama yaşaması zor topraklarda
yurdum. Kanaati, azmi, gayreti bilmeyen yapamaz buralarda. İnsanı, insan gibi,
özü sütlü Anadolu insanından...
Çocukluğumdan beri gurbette oluşum
rahatsız etmişti beni ama bu gidişim başka oldu. Biliyorum bir gün tamamen
döneceğim ata yurduma.
Karaman Ermenek
Yukarı Çağlar Köyü Yaylası
2022
Fotoğraflar Raziye Akyol Kıran
Evet bizim yaylamiz başkadır.berektli toprakların bol olduğu yaylamizdir.
YanıtlaSil