Antika dükkânının vitrininde, tozlu bir kadife kutuda tek bir yüzük.
Altında küçük bir kâğıt: “Satılık; Düğün yüzüğü. Bir kez takıldı.” Gümüş halka, bir anın ağırlığını taşıyordu. O sabah, Leyla nikâh masasında “Evet” demiş, gece ise hastane koridorunda vedalaşmıştı.
Aşk bir gündü, ama izi sonsuz.
(:::::::::::::::::::::::::::::SİZ DE KISA ÖYKÜNÜZÜ YAZAR MISINIZ?::::::::::::::::::::::)
.gif)
Hiç yorum yok:
Yorum Kuralları
Yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret, küfür, aşağılayıcı, küçük düşürücü, pornografik,
ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici,
yorumların her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluğu yorumcuya aittir.
İsimsiz yazılan yorumlar bir saat içinde sistem tarafından otomatik olarak silinir.