KONYA'DA BİR AN

Bilmem hangi sene hangi mevsimdi

Konya'da bir Selçuk medresesiydi

Yüzyıllar içinden gelen bir nefes

Sanki Mevlana'nın derin sesiydi

xxx

Önce bir ürperdim geldim kendime

Yaslandım yapının sert mermerine

Bütün müderrisler toplanmış sanki

Başlamışlar gibi sabah dersine

xxx

Bu esrar perdesin kaldıramadım

Baksam da etrafa anlayamadım

Selçuklu kentinin ruhuna girip

Sanki Mesnevi'de deryaya daldım

xxx

Kubbeden süzülen nur halesiyle

Uyandım tambur ve kudüm sesiyle

Dünyaya yeniden gelmiş gibiydim

Derinden bir neyin inlemesiyle

xxx

Silkinip yürüdüm belki de kaçtım

Eski bir kümbetin kapısın açtım

Göründü gözüme sanki bir veli

Nehir olup bir ummana karıştım

xxx

Sultan Kılıçarslan atıyla geldi

Haçlı ordusuna nasıl direndi

Bir anıt gibiydi zırhı içinde

O aslanlarına son emri verdi

xxx

Atlarınız rüzgâr uçan küheylan

Cedleriniz şehit gazi soyundan

Unutmayın asla verdiğim emri

Bu vatan Tanrı'dan en son armağan

xxx

Sultan Keykubat'ı gördüm ufuktan

O yiğit komutan ve de bilge han

Arkasında akan bir ordusuyla

Sanki der gibiydi bizim bu cihan

xxx

Askerler yürüdü zırhlar içinde

Alanya'ya doğru güney yönünde

Tarihi yeniden yaşar gibiydim

Konya'da bir daha başka biçimde

xxx

Sadreddin Konevi hazretlerini

Hoca Fakih'in o cezbe halini

Bir rebap sesiyle döndü şu başım

Anladım semazen ve ahvalini

xxx

Mukaddes şehirsin sen aziz Konya

Eskiden olsan da sen şu İkonya

Selçuklu vurmuş o kartal mührünü

Ebedi Türk yurdu oldun sen Konya

Prof. Dr. Hacı KURT