GÜN AKŞAMDIR

Gün akşamdır

Ağır ağır çöken tenha sokaklarda

Bölük pörçük efkâr...

Her adımda canlanır geçmişten bir an

Arkada kalır tek tek lambalar

Aynı hayal kurulsa da hep

Bitmeyen bir hasret var.

Kim var kim yoksa hazır

Yüzler hiç değişmemiş

Fakat neden bunca hüzün

Bu solgun gülümseyiş?

Her şey derin huşuda

Ev, avlu, ağaç, yaprak

Hiç umulmadık anda

Ses meçhuldür, gölge kıvrak.

Gölgeler ki yere düşmüş

Sarıp sarmalar

Gerçek değil hiç bir dönüş

Bir ürperiş kadar...

Gün akşamdır

Ağır ağır çöken tenha sokaklarda

Bölük pörçük efkâr...

Mustafa KENARLI